Αν γυρνούσες πίσω το χρόνο τι επιλογές θα έκανες;

Χθες είδα την ταινία που τόσο περίμενα γιατί είναι του Παπακαλιάτη και πάντα μου αρέσουν οι ταινίες του, αλλά και γιατί μου αρέσει να το φιλοσοφώ το θέμα. Ναι είμαι λίγο περίεργη με όλα, κάποιες φορές. <<Αν>>.  Οι τίτλοι άρχισαν να πέφτουν και είχα σταματήσει και κοίταζα την οθόνη και σκηνές από την ταινία ερχόταν στο μυαλό μου ξανά και ξανά. Θα σας εξομολογηθω πως στις στιγμές που μιλούσαν οι αφηγητές,παραλίγο να χρειαστω χαρτομάντηλα, αυτά που λίγο πριν την αίθουσα κοροιδευτικά αναρωτιόμασταν αν έπρεπε να πάρουμε μαζί μας.Η αίσθηση που είχα όταν βγήκα από την αίθουσα ήταν αυτή της απόλυτης μελαγχολίας.

Πόσο πολύ μπορεί να αλλάξει την ζωή μας μια επιλογή; Αν είχες πάρει μια άλλη απόφαση που θα ήσουν τώρα; Αν σπούδαζες σε κάπια άλλη πόλη, με ποιούς ανθρώπους θα συναναστρεφόσουν; Ποια ερεθίσματα σε έκαναν αυτό που είσαι σήμερα; Υπάρχει μοίρα; Πόσο εύκολα θα απέριπτες μια σου επιλογή για κάποια άλλη και κατα πόσο αυτό θα ήταν τελικά σωστό; Τι σημαίνει σωστο και με ποιο κριτήριο μπορείς να το επιλέξεις; Πόσο μπορεί η αγάπη τελικά να είναι αθάνατη και πόσο μπορεί να αποτελέσει τη λύση σε όλα τα προβλήματα που έχεις; Η οικονομική κρίση μπορεί να χωρίσει ένα ζευγάρι; Ο έρωτας πόσο γρήγορα φεύγει; Όλα τα ζευγάρια όταν περνούν τα χρόνια καταήγουν σαν αυτά που κάποτε κορόιδευαν; Αντέχεται η μοναξιά; Πόσο πολύ η πραγματικότητα σε παρασύρει και σε κάνει να ζεις μηχανικά; Εσύ τη ζωή σου τη ζεις ή την κομματιάζεις σε ανούσιες στιγμές; Τα όνειρά σου τα θυμάσαι, τα κηνυγάς, τα πιστεύεις ακόμα; Πόσο καλή σχέση έχεις με τον εαυτό σου; Νομίζεις πως ζεις τον μεγάλο έρωτα και πόσο σίγουρος είσαι για αυτο; Θα ρίσκαρες τα πάντα για αυτό που θες ή έχεις μάθει να βολεύεσαι στην ζεστή ασφαλεια της συνήθειας; Νιώθεις ικανός να πιάσεις τον κόσμο στα χέρια σου και να τον δαμάσεις; Τι μένει και τι φεύγει; Αν ο χρόνος γυρνούσε πίσω θα έκανες τις ίδιες επιλογές και αν όχι πόσο σίγουρος είσαι ότι θα σου έβγαινε σε καλό; Τελικά είναι εφικτό να είναι ποτέ κανείς σίγουρος για κάτι;

Όλα αυτά στροβίλιζαν στο μυαλό μου όλο το βράδυ χθες. Και νομίζω πως κάπου κατέληξα. Όποια επιλογή και αν έχεις κάνει, σε έχει φέρει σήμερα εδώ. Και το εδώ είναι το σημείο κλειδί. Το εδώ και το τώρα αποτελούν ένα σημείο αφετηρίας. Ξεκίνα τώρα να κάνεις επιλογές. Επιλογές για τις οποίες δεν θα αμφιβάλεις στο μέλλον, όπως και αν έρθουν τα πράγματα. Γιατί όλα είναι θέμα επιλογών και θέμα timing όπως μου είπε χθες και ο φίλος μου. Μεγαλώσαμε με έναν τρόπο και επιροές που μας οδήγησαν να κάνουμε κάποια σωστά ή λανθασμένα βήματα. Κάποιες επιλογές σε κάποια δεδομένη στιγμή, μας έφεραν εδώ. Το εδώ εκμεταλεύσου.
Πολύ μελό κείμενο, αλλά από χθες μόνο ερωτηματικά υπάρχουν στο μυαλό μου. Να την δείτε την ταινία. Ειδικά στα σημεία που μιλούν οι αφηγητές, είναι πολύ ζωντανή. Νιώθεις σαν να αγγίζουν την καρδιά σου και σαν να κεντρίζουν το μυαλό σου. Σαν να μιλάς με τον εαυτό σου. Και νομίζω πως όλοι πρέπει που και που να μιλάμε με τον εαυτό μας, να σκεφτόμαστε, να ανασυγκροτούμαστε και μετά να προχωράμε. Πρέπει να αποκτήσουμε καλύτερη σχέση μαζί του, να τον αγαπήσουμε και να αγαπάμε ανθρώπους. Γιατί αυτή η αισθηση του <<μαζί>> είναι που μετριάζει τον φόβο που νιώθεις μπροστά σε όλα τα αν που υπάρχουν. Οικογένεια, φιλία, σχέση, μαζί! Αυτά να κηνυγάς και <<όλα αυτά που σου λείπουν, θα σου λείπουν λιγότερο αν δεν είσαι μόνος>>.  

Posted in: Εγώ και όλοι οι άλλοι