Λόγια αληθινά...

<<Η ζωή μας μια φορά μας δίνεται.άπαξ που λένε. Σαν μια μοναδική ευκαιρία.και εμείς τι την κάνουμε;αντί να τη ζήσουμε τη σέρνουμε από δω και από κει δολοφονώντας τη. Οργανωμένη κοινωνία,οργανωμένες ανθρώπινες σχέσεις.μα αφού είναι οργανομένες πώς είναι σχέσεις; Σχέση σημαίνει συνάντηση, σημαίνει έκπληξη,σημαίνει γέννα συναισθήματος...ΠΩΣ να οργανώσειςτα συναισθήματα...;
Το χειρότερο με το τέλος τη σχέσης είναι ότι είναι λάθος ό,τι πιστέψαμε και ό,τι μάθαμε... μέσα μας το ξέραμε και εμπιστευόμασταν τους άλλους. Το χειρότερο είναι όταν βαθιά μέσα σου ψάχνεις να βρεις που φταις και εσυ γιατί "δεν μπορεί κάπου θα φταις και εσύ". Εκεί είναι που νιώθεις ΤΕΛΕΙΩΣ μαλάκας που παλεύεις για κάτι που ίσως τελικά ΝΑ ΜΗΝ υπήρχε και που να μην το ήθελες τόσο πολύ όσο πίστευες....ΠΙΟ ΠΟΛΥ δεν θές να πιστέψεις ότι τελείωσε και έχεις χάσει!ναι...αυτό είναι το πρόβλημα!!!!ΟΤΙ ΑΝΑΓΚΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΣ και είναι πολύ σκληρό αυτό...δεν είναι...?
ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΙΔΙΑ στον αιώνα τον άπαντα. Άνδρας, γυναίκα, έρωτας, σεξ, χωρισμοί και κλάμματα. Αχ!!! Τόσο ίδια ιστορία...σχεδόν βαρετή!!

Μ' αυτή την εφεύρεση που τη λένε ρολόι, σπρώχνουμε τις ώρες και τις μέρες μας σαν να είναι βάρος και μας είναι βάρος γιατί δεν ζούμε κατάλαβες? χωρίσαμε τη μέρα σε πτώματα στιγμών, σε σκοτωμένες ώρες που τις θρέφουμε μέσα μας, μέσα στις σπηλιές του είναι μας, στις σπηλιές όπου γεννιέται η ελευθερία της επιθυμίας μας, τις μπαζώνουμε με όλων των ειδών τα σκατά και τα σκουπίδια που μας πασάρουν σαν αξίες, σαν ανάγκες, σαν ηθική σαν πολιτισμό! Αφήνουμε τα πιο σημαντικά, τα πιο ουσιαστικά πράγματα όπως να "κατεβούμε" τρυφερά μέσα μας, να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και τον διπλανό μας, κάναμε το σώμα μας ένα απίστευτο νεκροταφείο δολοφονημένων επιθυμιών και προσδοκιών.
Αν τα πας καλά με τον εαυτό σου, αν αντέχεις εσένα. Αυτό είναι! Οι περισσότεροι δεν αντέχουν και είναι καταδικασμένοι. Είναι πολύ σημαντικό να τα έχεις καλά και να περνάς ωραία μόνος σου. Τότε σου έρχονται τα ωραιότερα πράγματα. Αν τα έχεις βρε πρώτα με την πάρτη σου!!!
Μια μεγάλη αγάπη δεν πεθαίνει ποτέ!!! Ίσως όλα να ναι μεσα στη ζωή αλλά όταν αγαπάς κάποιον δεν θες να τον χάσεις ποτέ ούτε αυτός εσένα. Δεν τον χάνεις . Αλλά τέτοιες αγάπες πόσες νομίζεις ότι θα συναντήσεις;
Υπάρχουν οι κρυφές σχέσεις, οι συβατικές σχέσεις, οι σχέσεις πάθους και αποθημένων, οι απλές σχέσεις που φυτοζωείς και συντηρήσαι μέχρι να πεθάνεις και οι σχέσεις που ξέρεις ότι έχεις βρει τη μια, τη μοναδική, την αληθινή αγάπη! Βέβαια, το τι είναι αληθινό για τον καθένα δεν τον ξέρουμε...Γενικά είναι πολλά αυτά που δεν ξέρουμε και που απάντηση κανείς δεν θα δώσει ποτέ και σε καμία εποχή...>> Χριστόφορος Παπακαλιατης!

Αν μια στιγμή μπορεί
να τ΄αλλάξει όλα
μ΄ενα βλέμμα μ΄ένα φιλί

Αν μια λέξη αρκεί
απ τα δυό σου χείλη
το φως να ντυθεί

Μέσα μου σε ζούσα
Να σε βρώ αργούσα
κι ετσι αργούσε κι η ζωή
Τα μικρά μετρούσα μα ήρθες εσύ
πως μου΄λειψες τόσο
μείνε να νιώσω
Σ΄αγαπούσα πρίν μας δω μαζί
Μοναξιά μου καρδιά μου εσυ
συντροφιά μου και νύχτα μου εσύ
Σ΄αγαπούσα πρίν μας δω μαζί

                                

 

 

 

πηγή :αν

Posted in: Εγώ και όλοι οι άλλοι