Που σε ρωτάει «Τι κάνεις;» κι εσύ ψελλίζεις ένα «καλά», που ακούγεται αδιάφορο, αλλά ουσιαστικά είναι πεθαμένο από αμηχανία. Είναι η στιγμή που σε κοιτάει και εσύ θέλεις απλά να λιώσεις στο πάτωμα και να απορροφηθείς από τους αρμούς. Η πραγματικότητα είναι ότι σε νοιάζει τόσο πολύ που δεν έχεις ούτε το κουράγιο, ούτε την αυτοπεποίθηση για να μιλήσεις.
Το ακόμα χειρότερο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ότι εκτός από το γεγονός πως δεν μπορείς να μιλήσεις σαν να είσαι ο κανονικός σου εαυτός, δεν μπορείς επίσης ούτε να συμπεριφερθείς σαν να είσαι εσύ. Δεν μπορείς να φλερτάρεις, αντίθετα είναι πιο πιθανό να συμπεριφέρεσαι σαν χαρακτήρας από καρτούν που όλα επάνω του φαίνονται στην καλύτερη περίπτωση χαριτωμένα, στη χειρότερη γελοία! Ίσως να σκοντάψεις, στην προσπάθεια σου να δείχνεις τέλεια, ή ίσως να πεις κάτι που νομίζεις ότι είναι πραγματικά, πραγματικά έξυπνο και να ακουστεί πραγματικά χαζό, για αυτό καλό θα είναι να σκεφτείς πιο προσεκτικά όταν τελικά το πάρεις απόφαση να μιλήσεις.

Υπάρχει μια απόλυτα λογική επιστημονική εξήγηση. Έχει αποδειχθεί ακόμα και επιστημονικά μέσω της βιολογίας ότι μπροστά σε κάποιον που μας αρέσει γινόμαστε «νευρικοί». Το ξέραμε. Στο σώμα μας, λέει, συμβαίνει μία χημική αντίδραση παρόμοια με εκείνη που συμβαίνει όταν ένας άνθρωπος καταναλώνει ναρκωτικά, μέσα από αυτή την αντίδραση απελευθερώνετε, ντοπαμίνη, αδρεναλίνη, σεροτονίνη, οιστρογόνα και τεστοστερόνη και  όλα αυτά σε συνδυασμό δημιουργούν «ένα error στο κεφάλι μας» που μας κάνει να μην είμαστε ο εαυτός μας και να μην μπορούμε ουσιαστικά να ελέγξουμε την συμπεριφορά μας.
πηγή cosmopolitan.gr