Γιατί μελαγχολούμε τα Χριστούγεννα;;;

Τα Χριστούγεννα είναι μια εποχή του χρόνου που μας γεμίζει ανάμεικτα συναισθήματα . Άλλοι ενθουσιαζόμαστε, άλλοι μελαγχολούμε, άλλοι βρίσκουμε αφορμή για φαγοπότι και διασκέδαση, άλλοι κλεινόμαστε στον εαυτό μας. Είναι η εποχή που πολλοί κάνουμε την ανασκόπησή μας για το έτος που πέρασε και θέτουμε στόχους για το νέο που θα έρθει. Όπως και να έχει συντελείται μια αλλαγή.
 Εγώ θα ήθελα να σταθώ σε όσους τα Χριστούγεννα μελαγχολούν. Πολλά μελαγχολικά Χριστούγεννα έχουν έρθει για να περάσουν και να φύγουν από τη ζωή σου. Και είναι αυτό το συναίσθημα, όταν βλέπεις τις στολισμένες βιτρίνες, τα ζευγαράκια να περνάν χέρι- χέρι και τον Άι-Βασίλη να σου χαμογελά ... αυτό το συναίσθημα του ψυχοπλακώματος.
 Μελαγχολείς για όσα ήρθαν και δε θα έρθουν πάλι, για τις όμορφες και τις χαρούμενες στιγμές που νοσταλγείς και ξέρεις πως πέταξαν μαζί με το έτος που σε αποχαιρετά. Είναι και εκείνοι οι στόχοι που για άλλη μια χρονιά παρέμειναν στόχοι. Είναι (ακόμα χειρότερα) εκείνα τα όνειρα που μείναν όνειρα και τα κουκούλωσες κάτω από τα βαριά παπλώματα του χειμώνα θάβοντάς τα και προσποιούμενος ότι τα ξέχασες. Και είναι και η μοναξιά που σε μελαγχολεί .  Μόνος μπορεί να νιώσεις μέσα στο πλήθος, ειδικά αυτές τις μέρες. Ειδικά αν σου λείπει κάποιος από τη ζωή σου, που θα τον ήθελες να αλλάξετε μαζί το χρόνο και που θα ήθελες να σου πει χρόνια πολλά και να σου ευχηθεί τα καλύτερα για το νέο έτος. Κάποιος που θα σε ζέσταινε και εσένα μέσα σε αυτή την παγωνιά. Και που θα σου χαμογελούσε και το χαμόγελό του θα άξιζε όσο όλα τα χαμόγελα που βλέπεις στο δρόμο κάθε χριστουγεννιάτικη φωτεινή ημέρα.
 Και εν τέλει ξέρεις τι πιστεύω πως σε μελαγχολεί; Οι απραγματοποίητες προσδοκίες. Αυτό το γαμώτο που νιώθεις να σε σκάει. Είναι στη φύση του ανθρώπου να περιμένει από τους γύρω του πράγματα , να περιμένει από τη ζωή πράγματα, να περιμένει από το σύμπαν να σταματήσει να ναι τόσο σκληρό.  Και ρίχνεις μια κλεφτή ματιά  στον κόσμο ( γιατί που χρόνος για το σύγχρονο άνθρωπο να δει δεξιά-αριστερά , αλλού από τον εαυτό του ) και λες γιατί να 'ναι ρε γαμώτο έτσι τα πράγματα; Πόλεμος,ανεργία, πείνα, φτώχεια, πρόσφυγες, πόνος, δάκρυα στα μάτια, ανατροπές. Και απ 'την άλλη αφθονία σε βαθμό κραιπάλης και σπατάλης. Έντονη αντίθεση χρωματίζει τον σημερινό κόσμο ,που κάτι μου λέει πως δε βαδίζει στο σωστό δρόμο ....προς τη σωστή κατεύθυνση, Ένα χάος. Είναι να μη μελαγχολήσεις όταν νιώθεις πως δεν έχεις θεμέλια πάνω στα οποία να μπορείς να βασιστείς; Η ανασφάλεια, η έλλειψη σταθερότητας και σιγουριάς μπορεί να σε τσακίσουν .
Όπως και να ΄χει...
 Εύχομαι ο Άι Βασίλης φέτος να σας φέρει ό,τι και όποιον επιθυμείτε και να μπει στην καρδιά σας μαζί με το πνεύμα των Χριστουγέννων το πραγματικό μήνυμα αυτής της γιορτής: η αγάπη και το φως . Και τέλος μακάρι το λαμπερό αστέρι να φωτίσει και το μυαλό μας και να μας οδηγήσει στις σωστές επιλογές και αποφάσεις ,

Posted in: Εγώ και όλοι οι άλλοι